روز گذشته، پس از سال 2012، اولین قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه کشورمان تصویب شد. کشورهای پیشنهاددهنده قطعنامه ضد ایرانی، همان سه کشور اروپایی بودند که قرار بود پس از خروج آمریکا، برجام با همکاری و محوریت سازوکارهای جایگزین آن‌ها تداوم پیدا کند. این یعنی پرونده هسته‌ای ایران، عملا به دوران پیش از دولت آقای روحانی بازگشت. تحلیل‌ها و بلکه حسرت‌ها فراوان‌اند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنم:

سهام عدالت، از سال 84 با هدف کاهش فقر و گسترش سهم بخش تعاون در اقتصاد کشور آغاز شد و از همان ابتدا، به 49 میلیون نفر از مردم ایران تعلق گرفت. نبود برخی پیش‌بینی‌ها در آیین‌نامه اجرایی سهام عدالت و رفت‌وبرگشت مسئله میان دولت و مجلس، باعث شد از همان ابتدا طرح با مشکلاتی شروع شود. اشکال اصلی آن بود که مردم، از همان ابتدا نسبت به سهام عدالت، حس مالکیت نکردند که البته بی‌دلیل هم نبود.